yıllardır aynı

bu poz yıllardır aynı... yıllardır bambaşka şehirlerin bambaşka salonlarının bambaşka parkelerinin üzerinde, bambaşka tebessümlerle ve mutluluklarla şekilleniyor olsa da, bu poz yıllardır aynı!
bu takım yıllardır şampiyon, bu takım yıllardır "gerçek beşiktaş", bu takım yıllardır bizden bir parça, bu takım yıllardır ilklerin altındaki imza, bu takım yıllardır beşiktaşa en çok yakışan...
bu taraftar yıllardır bu pozun içinde, yıllardır bu takımın yanında, yıllardır bu sevinçlerle büyüyor...
mesele teşekkür meselesi değil sadece. mesele bu hocanın, bu oyuncuların, bu kadronun; bu yıllar boyunca süregelmiş başarısı. mesele gerçek beşiktaş olabilmeleri.
bu poz yıllardır aynı, ve yıllar yıllar geçecek, arka plan değişecek, içindekiler değişecek; mamafih, bu poz ve bu pozdaki, gururla aydınlanan arma değişmeyecek!
elimize pankartı alınca, ne zaman "arma aşkına" en çok nereyle örtüşür diye düşünsek, aklımıza hemen iki takım geliyor: parkenin kartalı ve çelik pençe. arma orada arkadaş, aşkı orada vesselam... numaralı tribünün numaralarına emanet etmekten daha manalı parkenin kartalının ardı sıra taşımak pankartı?

bu poz yıllardır aynı! ve bu pozun içindekiler yıllardır "gerçek beşiktaş"
ilk değil bu poz, hep... hep bu poz...

önemli not: hentbol formaları artık kartal yuvalarında da satılsın! bununla ilgili çok ciddi kampanyalara girişebiliriz. yıllardır istiyoruz "gerçek beşiktaş'ın" aşkla yücelen armasını taşıyan bu formayı, yıllardır istiyoruz beşiktaş formasını, ama üretimi hep sınırlı sayıda tutuluyor. çok yanlış, çok ayıp; hiç etik değil...